Пабачыла свет беларускамоўная версія папулярнай камп’ютарнай гульні S.T.A.L.K.E.R. Над перакладам працавала каманда суполкі BELARUSITY. Budzma.org паразмаўляла з удзельнікамі праекта Алінай Салавейка і Кастусём Кудраўскім пра складанасці перакладу, любоў да гульняў, роднай мовы і беларушчыны
Марына Васілеўская пабывала на МКС. Пры гэтым прафесійнай касманаўткай яе назваць нельга, імаверна, яна скончыла завочку Мінскага інавацыйнага ўніверсітэта (і ўлады ўпарта гэта хаваюць), а яе эксперыменты на арбіце выклікалі вялікае здзіўленне ў навукоўца. Але ўсё гэта не перашкаджае прапагандзе і ўладам ствараць Васілеўскай вобраз гераіні, якая дабілася чагосьці неверагоднага. Ці добрая гэта ролевая мадэль для дзяўчынак і жанчын і ці не ўмацоўвае стэрэатыпы? Пра гэта разважае для «Люстэрка» гендарная даследчыца Лена Агарэлышава.
Лявон Вольскі пра нерашучасць як рысу беларускага нацыянальнага характару, а таксама пра салідарнасць, няўдалыя спробы агульнанацыянальных забастовак, вечныя перасцярогі беларусаў («А раптам будзе горш, чым цяпер») і бязрадасную перспектыву, якая пачынае вымалёўвацца ў агляднай будучыні. Што будзе, калі ў беларусаў так і не хопіць рашучасці супраціўляцца?
Лявон Вольскі піша пра паслявыбарчыя каментары дэмакратычна-прагрэсіўных расейцаў і параўноўвае іх з рэакцыяй беларусаў на вынікі выбараў 2006 года, 18 гадоў таму. Музыка прыгадвае жахлівы холад на Плошчы, паводзіны амапаўцаў (амаль карэктныя), намётавае мястэчка, (не)заспяваныя песні, урэшце — разгром мястэчка і пры гэтым непахісная вера ў немінучую перамогу... Што агульнага і што не так з рэакцыяй расейцаў цяпер, праз 18 гадоў?
Ужо шмат дзесяцігоддзяў беларусы едуць адпачываць у Сакартвэла. Прычын для гэтага шмат. Краіна прыцягвае нас не толькі экзатычнай прыродай і пяшчотным кліматам, але і гасціннасцю, якой заўжды славіліся картвэлы. Дзякуючы гэтаму артыкулу вы зможаце па-новаму зірнуць на краіну праз малавядомыя старонкі нашай беларускай гісторыі і яе выбітных дзеячаў.
Завітаць у Глыбокае варта хаця б дзеля таго, каб адчуць дух сапраўднага беларускага мястэчка. Старажытныя храмы тут суседнічаюць з абсалютна сучаснымі кавярнямі са смачнай кавай, як раней з аўстэрыямі для падарожнікаў, гандлёвыя традыцыі на старажытным шляху з Вільні на Полацак сёння ўвасобіліся ў безлічы дробных крамак, колькасць якіх на няпоўных 20 000 месцічаў сапраўды ўражвае. Тут проста на вуліцы можна пачуць беларускую мову ў нязмушанай гаворцы мінакоў ды атрымаць зніжку ці пачастунак за замову па-беларуску. Чаму варта наведаць Глыбокае і чым там заняцца, распавядаем у нашым гайдзе
У сённяшняй вандроўцы прапануем выправіцца на шпацыр па Старой Рызе ды наведаць будынкі, звязаныя з гісторыяй Беларускай Народнай Рэспублікі. Тут пабачым месца, дзе ўпершыню быў узняты бел-чырвона-белы сцяг у горадзе, будынкі, дзе месцілася вайскова-дыпламатычная місія БНР, беларускія навучальныя ўстановы, друкаваліся беларускія перыядычныя выданні ды кнігі, адбываліся імпрэзы, спектаклі і іншыя значныя для беларусаў падзеі.
Выйшаў новы выпуск гістарычнага серыяла «Трызуб і Пагоня», прысвечанага самым цікавым старонкам беларускай гісторыі.
Ягайла ўмеў здзіўляць публіку на Кракаўскім двары: свечкі для Д’ябла, забабоны, незразумелая мова, любоў да лазні і паляванняў, але... цвярозы лад жыцця. Яго бачылі марыянеткай, а ён заснаваў дынастыю ды паклаў пачатак аб’яднанню земляў Польшчы, Літвы і Русі. Перажыў сяброў, ворагаў і трох жонак. Менеджар, палітык і лідар, які па-ранейшаму чамусьці для нас — «паляк», для палякаў — «ліцвін»
